2023 yılı tarım sezonunda, dünya genelinde artan gıda fiyatları ve iklim değişikliği ile mücadele etmek için birçok çiftçi, tarımda teknolojiye yönelirken, bazı bölgelerde geleneksel yöntemlere geri dönüş başladı. Özellikle kırsal kesimde, bazı tarla sahipleri, gelişen teknolojinin sunduğu imkanları bir kenara bırakıp, ellik ve orak gibi eski hasat aletleri ile tarlalarına yöneliyor. Bu durum, teknolojiye olan bağımlılığın sorgulanmasına ve geleneğin yeniden canlanmasına zemin hazırlıyor.
Son yıllarda tarımda verimliliğin artırılması için kullanılan otomatik hasat makineleri, aslında birçok avantaj sunmasına rağmen, bazı bölgelerde ekonomik zorluklar, tarım alanında yaşanan iş gücü sıkıntısı ve makinelerin ulaşamadığı alanlar, çiftçileri geleneksel yöntemler kullanmaya yöneltti. Özellikle küçük ölçekli çiftliklerde, makinelerin maliyeti, çiftçiler için çoğu zaman karşılanamaz hale geldi. Bu nedenle, tarımda konusu olan 'geri dönüş' hareketi, üreticilerin hem maddi hem de kültürel birikimlerini korumalarına yardımcı oluyor.
Çiftçiler, tarlanı güzelleştiren geleneksel yöntemlerin parçası olan ellik ve orakla yaptığı hasatla sadece ekonomik kazanç sağlamayı değil, aynı zamanda toprakla olan bağlarını da güçlendirmeyi hedefliyor. Günümüzde sosyal medyanın etkisiyle bu geleneksel yöntemler, genç kuşaklar tarafından da ilgi görüyor. Festivaller ve yerel etkinlikler, bu yöntemlerin yeniden popüler hale gelmesinde önemli bir rol oynuyor. Bu etkinlikler, çiftçilerin geçmiş ile günümüz arasında bir köprü kurmalarına olanak tanıyor ve yerel ürünlerin tanıtımına katkıda bulunuyor.
Ayrıca, geleneksel yöntemlerle yapılan hasat, daha az enerji tükettiği için çevre dostu bir yaklaşım sergiliyor. Tarımda kullanılan kimyasal maddelerin azalması, toprağın verimliliğini artırırken, bu durum ekosistemin dengesinin korunmasına da katkı sağlıyor. Ellik ve orak ile yapılan hasat, tarımın doğasındaki döngüyü, yani toprakla uyum içinde olmayı ve doğal kaynakların sürdürülebilir kullanılmasını teşvik ediyor.
Sonuçta, teknolojinin tarımda sağladığı avantajlar yadsınamaz fakat bazı alanlarda geleneksel yöntemlerin sunduğu yaklaşım, çiftçiler arasında yeni bir farkındalık yaratıyor. Bu yıl, tarlalarda yaşananlar, çiftçilerin tarımsal üretimle ilgili yaklaşımlarını ve toplumun tarıma olan bakış açısını değiştirebilir. Yeni nesil çiftçiler, eski metotların yanında, organik tarım ve başlamış olan doğa dostu hareketlerle birleştiğinde, sürdürülebilir tarım hedeflerine ulaşmanın yollarını bulacaklar. Özellikle kırsal kesimde yaşayan gençler, bu geleneksel yöntemleri uygulayarak, hem kültürel bir mirası yaşatacak hem de doğayla daha uyumlu bir yaşam tarzını benimsemiş olacaklar.
Sonuç olarak, tarlalarda ellik ve orakla yapılan hasat, sadece bir tarım tekniği değil, aynı zamanda geçmişle geleceği birleştiren bir köprü niteliği taşıyor. Teknolojinin geliştiği çağda, bu geleneksel yöntemler, insanlık tarihinin derin izlerini taşıyor ve bu sayede tarım kültürünün merkezinde yer alıyor. Çiftçiler, bu alanlarda geleneksel yöntemlerin benimsendiği bir dönemde, hem ekonomik hem de ekologik açıdan daha sürdürülebilir alternatifler keşfetmeye devam ediyor. Ellik ve orak ile hasat, yalnızca tarımsal üretimin değil, aynı zamanda toplumsal bir uyanışın da simgesi haline geliyor.
